Travma sonrası bunalımı

Hoş geldin yeni ay, hoş geldin yeni hafta. İyi, güzel geldin de içini nasıl dolduracağız şimdi biz. Yeni şeyler bulmak lazım. Hep aynı hep aynı, böyle geçmez ki haftalar. Sudan çıkmış bir balık olarak hala hayatımı düzene koyamadım. Yaptığım hiç bir şeyden tatmin olmaz oldum. Eskiden bir fincan Türk kahvesi bile beni mutlu ederken şimdi içimdeki korkunç boşluğu o bile doldurmuyor. Evet, bu aralar kahve bile içmiyorum. İçsem de o ritüel  hali bitti. Şimdi kahve molaları bile sıradan. Mutluluk paylaşıldıkça güzel gibi klişe bir söz edebilirim burada. Ama öyle imiş. Kendimi bırakmadım, görünürde her şey yerli yerinde ama hisler, duygular boşlukta sallanıyor. Günlerim dolu dolu geçse de içimdeki boşluk bir türlü dolmuyor. Kendimden ummadığım kadar suskun dönemler yaşıyorum. Konuşmak bile istemediğim zamanlar oluyor. Bunun adı depresyon falan değil. Değişimin alışılamayan tarafının getirdikleri. Değişimle siz de değişiyorsunuz. Biliyorum zaman alacak. İşte ben de o arayıştayım, bu zamanı nasıl olumluya çevirip içini nasıl doldurabilirim. Evet bir çok şey yapıyorum ama daha elle tutulur bir şey yapmam lazım. İşe yaramalı. Üretmeliyim. Ama ne. ? 

Bazen akışına bırakmak gerekir . Ben de akışına bırakıp olumlu, yararlı şeylerin beni bulması için bir bekleyiş süresine gireyim en iyisi. 

Bu satırları okuyup kendimi eve kapatıp, bunalım takıldığımı falan düşünmeyin. Bir saniyem boş geçmiyor desem yeridir. Tüm gün evde olsam bile tv karşısına geçip miskin saatler yaşamıyorum. Okuyorum, resim yapıyorum, örüyorum, ev işi, yemek, dışarıda gezmekler vs vbg. son derece yoğun bir tempodayım. Ama bir boşluk var ki o dolmuyor işte. Bu da son derece rahatsızlık verici bir şey. Hele ki o boşluğu hiç hissetmemiş birisi için çok daha rahatsızlık verici. Yoksa içimdeki Polyanna mı tatile çıktı benim. O da değil tabii ki. O hala bir yerlerde olmasa bu kadar umutlu olamazdım geçeceğine dair. Yaşadığım şeyin adı psikolojik  travma. Anlamı ise şu. Annemi kaybettim. Şimdi ne yapmam lazım ?

Yazamadıklarımı, tam olarak ifade edemediğim duyguların tanımını bu yazıda buldum. Okudum . Siz de okuyun istedim her zamanki gibi. 

Okuyun

foto buradan