Leyleği havada gördüm

foto: Füsun T.

      Güzel bir günde balkonda kahvemi yudumlarken bir de baktım İstanbul yönünden bir sürü kuş geliyor. Evin üstüne geldiklerinde anladım ki bunlar leylek, hemde yüzlerce. Çok güzellerdi, pek güzellerdi, hatta pek çok güzellerdi. Hemen yan komşumun kapısını tıklattım " çabuk balkona gelin , leylekler göç ediyor" diye. Çoluk çombak kaldırdık kafamızı  gökyüzüne, hayran hayran izledik.
       Bir deyim var ya malum, "leyleği havada görmek" , kim demiş, niye demiş, ne zaman demiş bilmem. Bir sürü kuş göç ediyor, acaba neden leyleği havada görünce çok geziyor da insan , bıldırcını havada görünce gezmiyor. İşte sık sık böyle olduk olmadık şeyleri merak ediyorum. Diyorum ya hep "öğrenmeyi seviyorum " diye, peki şunu söylemiş miydim ? Bilgisayar çıkıp , internet olayı ile tanışmadan önceki yıllarda, ansiklopedi okurdum ben.  Yeniden okumaya başlayım, özlemişim.
       İşte bunca leyleği havada görüpte deyimin anlamını yerine getirmemek olmaz. O yüzden ben yine gidiyorum. Bu sefer o kadar uzun boylu değil, bir kaç günlüğüne. Belki hatırlarsınız, bir süre önce doğduğum toprakları çok özlediğimden söz etmiştim, işte şimdi o topraklarla kavuşmaya gidiyorum. İnstagram'dan yine bol foto ile sizlere seslenirim. Blogun ana sayfasında sağ sütundaki instagram çiçeğine tıklayıp bana ulaşabilirsiniz.
       Ve, yolcudur abbas. Hepinizin içini ısıtsın Eylül güneşi, tebessümünüz eksik olmasın yüzünüzden. Ölmez sağ kalırsam, yani sıra bende değilse ( çalıntıdır bu replik ) dönüşte yazarım  yine.

foto: Füsun T.