" Beni bu havalar mahvetti " demiş ya Orhan Veli Kanık, aynen beni de bu havalar mahvetti işte. Dün kırlara, bayırlara, çayır, çimene atmışken kendimi, sıcaktan of puf derken, bu sabah yağmurlu , serin bir Ankara sabahına açtım gözümü. Şikayetçi değilim aslında, sadece bünyem etkileniyor, biyolojik dengem bozuluyor, mahvım o yüzden yani. Yoksa severim yağmurlu havaları da , romantiğim çünkü. O zaman yağsın yağmur, çaksın şimşekler, belki şair bile olurum bugün.
Benim rüyalarım meşhurdur. Hem gerçekleşmesi açısından, hem de uzunluğu, uyanıp tekrar uyuyunca kaldığı yerden devam etmesi açışından. Gece zor geçti. Çünkü tabiri caizse , sabaha kadar, rüyamda annemi gördüm. Annemi görmek acı veriyor, yangın oluyor yüreğim. Rüyamda hastaydı, hastanede yatıyordu, zaten bu aralar aşırı özlem halindeyim, bir de böyle bir rüya görünce bu sabah şaftım kaydı. Nasıl toplarım bilmem. Belki evi toparlarken kendimi de bir nebze toplarım.
Bu iki sebepten ötürü attım kendimi pinterest'e. Neşeli görsellere bakıp, gözümü, gönlümü güzelleştiririm belki. Benim gibi şaftı kayanlar varsa belki bu görseller toparlar bizi. Başka türlü hayatın gerçekleri hafiflemiyor.
***foto sahiplerine teşekkürler. Pinterest'ten alıntıdır. Fotolara tıklayıp kaynağa ulaşabilirsiniz.
Ay o teyzeye bakıp bir süre kahkaha attım resmen , şahane!
YanıtlaSilYaz gerçekten gelse herşey daha şahane olacak tabi :)
O teyze benim masaüstüm :)) çok tatlı :)
Sil