Yakın zamanda bir arkadaşımla telefon konuşmamızda bana " ben artık hiç dışarı çıkmayacağım, hayatım evde yemek yapmak, temizlik yapmakla geçecek ve sanki bu hayattan başka bildiğim bir hayat yoktu gibi gelmeye başladı " dedi. Evde kal modunu o kadar benimsedik ki, bazen bende hep böyle yaşayacağım gibi hissediyorum gerçekten. Üstelikte, yaz olması dolayısı ile açık havada çokça vakit geçirmeme rağmen. Ya kış nasıl geçecek.? Daha çok eve kapalı kalacağız. Biz eve kapalı kalmaktan hoşlanmazken, kara kara kış nasıl geçecek diye düşünürken, bunu hastalık olarak yaşayanlar olduğunu öğrendim iki gün önce.
Hikikomori ; Japonca'da "sosyal çekilme " anlamına geliyor. Japonya'da bir çok genci etkisi altına alan bir hastalığın adı bu. Kişi odasına çekiliyor, zamanının çoğunu bilgisayar başında geçiriyor, sürekli oyun oynuyor, müzik dinliyor, film izliyor. Yeme-içme-uyuma gibi tüm ihtiyaçlarını odasında bilgisayar başında gerçekleştiriyor. Hatta bazıları tuvalet ihtiyacını bile odasında , pet şişe kullanarak karşılıyormuş. Sanal bağımlılık gibi görünse de, ondan farklı olarak bu insanlar yıllarca odalarından çıkmıyorlar anladığım kadarı ile. Hastalık sadece Japonya'da değil elbette. Görülme sıklığı olarak en çok orada olması ve Japon doktorların bu adı vermesi dolayısı ile Hikikomori olmuş. Türkiye'de de mevcut bu hastalık, gençler en çok etkilenen grup. Bu corona bitmezse artış gösterebilir gibi geldi bana. Ne dersiniz?
Belirtileri neler ?
* Zamanın büyük kısmını evde geçiriyorlar ve dışarı çıkmak istemiyorlar.
* İnsanlarla ilişkiden kaçınıyorlar hatta arkadaşlıklarını sonlandırıyorlar. Daha da fenası aile bireyleri ile bile konuşmak istemiyorlar.
*Aşırı yalnızlıktan dolayı zaman içinde kaygı bozukluğu ve stres artışı gözlemleniyor.
*Bir şey sorulduğunda bağırarak cevap veriyorlar.
*Saldırganlık gösteriyorlar.
*Bilgisayar başında yemek yemeye başlıyorlar ve sürekli bilgisayarla meşgul oluyorlar.
Nedenleri daha çok çocukluk ve ergenlikte geçirilen ruhsal travmalar teşkil ediyor. Beğenilmemek, sevilmemek , sevgiliden ayrılmak, arkadaşlar tarafından dışlanmak, kendini çirkin yada beceriksiz görmek gibi bir çok şey güven duygusunu azaltırken, kişinin çevresinden uzaklaşmasına sebep oluyor. Çocuklarımızı iyi gözlemlememiz gerek anlaşılan.
Çok şaşırtıcı bir durum,umarım bizim toplumda da yaygınlaşmaz.Gerçi bizim kültürümüz biraz daha dışadönük.Gençler için üzücü.
YanıtlaSilDilerim olmaz. Bir delikanlı, "annem benim en fazla bir hafta bu durumda olmama izin verir, sonra terliği eline alır " demiş. Güldürdü beni. Bizde de sanal bağımlılık çok fazla bildiğim kadarı ile.
YanıtlaSilBenim kızı bıraksan bu aşamaya gelir, öyle üzülüyorum ki gençliğin
YanıtlaSilçoğu bu aşamada. beraberken bile sanal alemde çoğu..
Biz bile sanallığın büyüsüne kapıldık gençler napsın diyorum bazen.Senin gibi bende üzülüyorum maalesef. Pelinin senin gibi bir annesi var o yüzden çok şanslı.Gelmez o aşamalara.
Silbu konuda iki inanılmaz film var. yönetmen jan komasa. filmler, intihar odası (2001), the hater (2020) :)
YanıtlaSilBunalımsız bir dönemimde izleyim :) Not aldım sağol .
Sil