Tatil

Zamanı gelmeye başladı tatilin. Hayaller kuruluyor, paralar biriktiriliyor, ne zaman çıksak, nereye gitsek düşünceleri iş molalarına eşlik ediyor bu günlerde. Uzun zamandır tatil yapmadım. Hoş, bana her gün tatil ama, son yıllarda tatilden maksat deniz kenarında zaman geçirmek  olduğu için ben çok uzun zamandır bunu yapamadım. Tatil kavramım da aslına bakarsanız denize ulaşmakla çok bağdaşmıyor. Kendimi mutlu hissettiğim, sevdiğim şeylerle oyalandığım, huzurla kahvemi yudumladığım zaman tatilde sayıyorum kendimi. Çünkü o anda muhakkak kendimi dünyanın sıkıntılarından  soyutluyorum. Kısa da olsa hayata mola veriyor, dinleniyorum. E tatilde dinlenmek değil mi ? Aslına bakarsanız deniz kenarlarında kendimizi daha çok yoruyoruz. Tatil olmuyor pek. Hele yazlık ev sahibi iseniz  yandı gülüm keten helva. Bi kere yıllarca aynı mekana gitmek durumunda kalıyorsunuz. Yeni yerler görme şansınız azalıyor. Temizlik, ütü, çamaşır,yemek işi  iki misline çıkıyor. Git ev temizle, dönerken ev temizle, yatak yorgan yıka, aman perdeler kirlenmiş onu da yıkayayım derken, bi bakıyorsunuz tatil bitmiş. Bu arada evin erkekleri iki kat huysuzlaşıyor, istekleri iki katına çıkıyor. Yemek saatleri beş, altı öğüne çıkıyor. Tüm bunların arasında fırsat bulursan denize git. Dönüşte duş sırası bekle, en sona sen kal , sonrada vıcık vıcık olmuş, her tarafı kum dolu banyoyu sil süpür. Daha nefes alamadan yemek hazırla. Ha babam de babam çalış çabala. Bence yazlık evi olan kadınlar eve döndüklerinde tatil yapıyorlar. Bir de tatil köyü maceraları var tabii. Yazlık ev sahibi olduğumuz için o kısmı hiç yaşamadım. Yazılanları okuduğum kadarı ile bilgim var ancak. Okumak deyince, bugünlerde dergilerde tatil ekleri vermeye başladı. O dergilerden birinde bir otel gördüm, çok çok sevdim. Orada iki gün konaklasam, bu da benim tatil hayalim olsa. Hayallerine girecek kadarsa muhteşem bir yer mi diyeceksiniz. Sadece fotoğraflarını gördüm ve sevdim. Yaşanmışlıklar beni çeker. Burada da yaşanmışlık hakim. Bir de tatilden ve gideceğiniz yerden ne beklediğinize bağlı.


Beğendiğim yer Ayvalık'ta  Eolya Konukevi. Lokal dokuyu koruyan oteller kategorisinde.
"EOLYA'da KAHVALTI servisi yasemin kokulu avluda 8:30-11:00 arası verilmektedir. Kahvaltımız açık büfe olup Ayvalık'ın en güzel peynirleri, zeytinleri, tereyağı yanında yörenin karadut reçeli ve arap saçlı, ısırgan otlu omletleri masamızı süslemektedir. Ayrıca güne özel kek, börek, poğaça ve kurabiyelerimiz gün boyu sizlere keyif verecektir." diyor tanıtımında. Daha ne isterim. Hele ki yasemin kokusu varsa, o kahvaltının  tadına doyulur mu. Sanırım avlu burası. Falda kapanmış, masa şahane. Oku, yaz kafa dinle.

108  yaşındaki bir bina 3 yıl önce restore edilerek otele dönüştürülmüş. 3 katlı binanın iki odasında otel sahibi Erinç hanım ve kızı Damla yaşıyormuş. Otel 4 odalı . Pembe oda, mavi oda, mor oda ve yeşil oda var. Sanırım bu görünen fotoğrafta en alt kattaki tv odası. 

Ben bu balkonu da pek sevdim.

Dekorasyondaki eşyalar  eski. Kimisi 111 yıl önceki evin sahipleri Rum aileye aitmiş, kimisi de Erinç hanımın kendi biriktirdiği eski eşyalarmış. Malum bende eskiciyim ya, belkide o cezbetti beni. Bir de ne öğrendim bakın, otele girince ayakkabılarınızı çıkartıp terlikle dolaşıyormuşsunuz. Kısacası evinizdesiniz. 

Ve mümkünse ben mavi odada kalayım.

Kim bilir belki yolunuz düşer, belki seversiniz gidersiniz, belki de bir bakmışsınız ben gidivermişim gerçekten. Kim önce giderse Erinç hanıma ve kızı Damlaya sevgiler götürsün. İki kum tanesi belki bir gün buralara gelecekmiş deyin. 

Detaylı bilgi, rezervasyon ve diğer fotoğraflar BURADA