Behlül * bir gün Harun Reşid'den bir vazife ister. Harun Reşid ona çarşı ağalığı görevi verir. Yani çarşı pazar dolaşıp esnafı denetleyecektir. Görevine bir ekmek fırınından başlar. Fırının ekmeklerini tartar ve gramajlarının eksik olduğunu görür. Fırıncıya sorar;
_ Hayatından memnun musun , geçinebiliyor musun, çoluk çocuğunla ağzının tadı var mı ?
Fırıncı tüm bu sorulara olumsuz yanıt verir. Hayatında memnun olduğu pek bir şey yoktur.
Behlül Dânâ fırından ayrılır. Bir başka fırına uğrar. Orada da ekmekleri tartar, gramajları tam hatta biraz fazladır bile. Bu kez aynı soruları bu fırıncıya da sorar.
_ Hayatından memnun musun , geçinebiliyor musun, çoluk çocuğunla ağzının tadı var mı ?
Fırıncı tüm sorulara olumlu yanıt verir.
Behlül fırından ayrılır ve doğru Harun Reşid'in yanına gider, yeni bir görev ister. Harun Reşid Behlül'e çıkışır.
_ Daha az önce vazife verdim sana ne çabuk bıktın Behlül ?
Behlül cevap verir:
_ Efendim, çarşının zaten bir ağası varmış. Benden önce , ekmekleri tartmış, vicdanları tartmış, buna göre de herkes hesabını ödemiş, bana ihtiyaç kalmamış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İki Kum Tanesi , zaman ayırıp okuduğunuz ve yorumda bulunduğunuz için teşekkür eder.