Şu anda mutluyum. Telefonla; güzel, içimi sıcacık yapan haberler aldım çünkü. Canım yeğenim aradı, akşam yemeğe geleceğini söyledi. Şimdi , hemen harekete geçip ona bir şeyler hazırlamalıyım. Tabii önce malzeme alışverişi için yollara düşmeliyim. Sofrada şık olmalı. Ekstra güzellikler katmalıyım. Güzel sofralarda yemek yemeyi severim zaten. Sevdiklerime süslü sofralar hazırlamayı da çok seviyorum. Takip ettiğim bloglara uğrayıp kopya çekmeli bugün biraz.
Bir diğer güzellik de yine telefonla geldi. Sevdiğim iki genç kıza minicik hediyeler alıp göndermiştim. İkisi kardeşler. Birisi halen bizimle çalışmakta, diğeri ise geçmiş yıllarda bizimle birlikte çalışmıştı. Onların teşekkür telefonları geldi az önce. Bir de , onlarda bana hediye almışlar. Göndereceklermiş . Mutlu oldum. Hediye almayı da vermeyi de çok seviyorum. İlla büyük şeyler olması gerekmiyor.Mesela geçenlerde arkadaşlarla kahve içmek için bir alışveriş merkezinde buluşacaktık. Kendime çorap almam gerekiyordu. Alırken, arkadaşlarıma da aldım birer tane.
Aklıma gelmişken söyleyeyim. Kendime de hediye alırım ben. Özel bir gün olması şart değil. Mesela bir kitap, bir yüzük, bir müzik cd si. Özel olarak zaman ayırıp "bunu kendime hediye ediyorum "diye alırım .
Şimdi de sevgili "an" lık; bu güzelliklerin üzerine , alışveriş için yollara düşmeden önce, güneşin sımsıcak yaptığı mutfağımda , çiçeklerimle sohbet ede ede içeceğim bir sade Türk kahvesi ile kendimi şımartacağım.
17 / 12 / 2011 Füsun T. "An" lık notlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İki Kum Tanesi , zaman ayırıp okuduğunuz ve yorumda bulunduğunuz için teşekkür eder.