Salı, Ekim 25, 2016
Tahterevalli
Ruh halim tam da böyle işte. Mükemmeliyetçi ruhum ille de dengede kalmak istiyor ama ne yazık ki "yaşamak" gibi bir gerçek var. Sabah gözümü açtığımda ya aşağıdayım ya yukarıda. Bir türlü tam ortada tutamıyorum tahterevalliyi. Mükemmeliyetçi olduğum kadar da risksiz yaşam seviyorum. O yüzden de çocukken bile tahterevallinin tepesinde olmaktan pek hoşlanmazdım. Ben hep yükselten taraf oldum.
Ne yükseklerde gözüm var
Ne para pulda
Bir tek sen mühimsin aşk, sen hayatımda
Tahammülüm yok gözlerinde bir damla yaşa
Kıyamam....
Kendime kıydım , kimselere kıyamadım ajitasyonu yapayım mı size şimdi. Yok yapmayayım.
Arada dengede durmayı da başarabiliyorum. Mutluluğum tavan yapıyor o zaman işte. Ama denge bozulduğu an, inişimde, yükselişimde çok hızlı oluyor.
Yani, bozuk bu tahterevallinin düzeni bozuk...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.
hepimizin tahterevallininbir ucunda, şöyle pat diye toprağa oturmuşluğu vardır, kesin.Kim tutar bizi hep tepede ki??
YanıtlaSilHep tepede olmayalım da , uzun bir süre dengede kalabilsek :)
Silhayat bu Füsun,24 saatin içinde doğanın değişimine bi bakınca,:))
YanıtlaSilsevgiler
Ah Havvacım , birikim bazen dengeyi sarsıyor işte..:)
SilBazen dengeye gelebilmek için dengenin bozulması gerek :) Hep denge denge olmaz :)
YanıtlaSilHep aşağıda kalıncada denge aranıyor ama. Vazgeçtik tepeye çıkmaktan :)
SilO inişler, yükselişler ne zordur efendim... En iyisi hiç oyun parkına uğramamak :)
YanıtlaSilSormadılar ki parka götürürken :)
Silmerhaba, çok güzel bir yazı olmuş. alıntı yapıyorum. tşk. Ebru
YanıtlaSilSevgiler Ebru, teşekkürler.
Sil