Salı, Ekim 25, 2016

Tahterevalli


Ruh halim tam da böyle işte. Mükemmeliyetçi ruhum ille de dengede kalmak istiyor ama  ne yazık ki "yaşamak" gibi bir gerçek var. Sabah gözümü açtığımda ya aşağıdayım ya yukarıda. Bir türlü tam ortada tutamıyorum tahterevalliyi. Mükemmeliyetçi olduğum kadar da risksiz yaşam seviyorum. O yüzden de çocukken bile tahterevallinin tepesinde olmaktan pek hoşlanmazdım. Ben hep yükselten taraf oldum.

Ne yükseklerde gözüm var
Ne para pulda
Bir tek sen mühimsin aşk, sen hayatımda
Tahammülüm yok gözlerinde bir damla yaşa
Kıyamam....

Kendime kıydım , kimselere kıyamadım ajitasyonu yapayım mı size şimdi. Yok yapmayayım.

Arada dengede durmayı da başarabiliyorum. Mutluluğum tavan yapıyor o zaman işte. Ama denge bozulduğu an, inişimde, yükselişimde çok hızlı oluyor.

Yani, bozuk bu tahterevallinin düzeni bozuk...


10 yorum:

  1. hepimizin tahterevallininbir ucunda, şöyle pat diye toprağa oturmuşluğu vardır, kesin.Kim tutar bizi hep tepede ki??

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hep tepede olmayalım da , uzun bir süre dengede kalabilsek :)

      Sil
  2. hayat bu Füsun,24 saatin içinde doğanın değişimine bi bakınca,:))
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah Havvacım , birikim bazen dengeyi sarsıyor işte..:)

      Sil
  3. Bazen dengeye gelebilmek için dengenin bozulması gerek :) Hep denge denge olmaz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hep aşağıda kalıncada denge aranıyor ama. Vazgeçtik tepeye çıkmaktan :)

      Sil
  4. O inişler, yükselişler ne zordur efendim... En iyisi hiç oyun parkına uğramamak :)

    YanıtlaSil
  5. merhaba, çok güzel bir yazı olmuş. alıntı yapıyorum. tşk. Ebru

    YanıtlaSil

İki Kum Tanesi , zaman ayırıp okuduğunuz ve yorumda bulunduğunuz için teşekkür eder.

.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...