Temel ile Dursun bir gün ava gitmişler. İri bir geyik avlayıp geri
dönerlerken, çok ağır olan geyiği birer boynuzundan beraberce tutarak
köylerine doğru yola koyulmuşlar. Köye beşyüz metre kala köyün yaşlılarından biri ile karşılaşmışlar. Adam geyiği görüp Temel ile
Dursun'u tebrik ettikten sonra, geyiği böyle taşımaları halinde etinin
sertleşeceğini söyleyerek kuyruğundan çekerek taşımalarını önermiş.
Temel ile Dursun da kuyruğundan çekerek taşımaya
başlamışlar. Bir süre
sonra çok yorulmuşlar ve Dursun Temel'e dönüp :
- "Ula Temel biz yine
eskisi gibi taşısak iyi olur. Baksana köyden epeyce uzaklaştık.
Biliyorum hiçbirimizin gülecek hali kalmadı. Sadece iki saniyede olsa tebessüm edip moral kazanmanızı istedim. Bizim, bize ihtiyacımız var çünkü.
hayır, bunlara kızamazsın da =)
YanıtlaSilFıkrayı ikinci okuyuşta ancak anladım :))))
Sil:D
Sil:))))))
YanıtlaSilve
:(((((
evet ama malesef hayatı devam ettirmeliyiz...
Aynen öyle Vuslatcım.
Silhah hah haaaaaa ama güzeldiiii.
YanıtlaSil:)
bizim bize evet öle valla.
noluyo bizim ülkeye yaw.
:)
Zeka küpü bunlar. :)
SilBizim bizden başka kimsemiz yok ki :)