Ben kaldım. Çizginin hangi tarafına geçeceğimi bilmiyorum. Şimdi aklıma geldi, böyle bir şarkı sözü vardı. ''Köşeyi dönsem ölüm, düz gitsem hayat gölgeler içindeyim'' diye. Yok ben köşeyi dönersem maddi olarak dönmeyi yeğlerim :) Benimki umut_umutsuzluk. Herşeyin dünden daha iyi olacağına inanırken bir anda herşeyin dünü aratacağı düşüncesine dalmak. O yüzden de orta çizgide, boşlukta asılı kalakalmak. Benimki daha çok değerli, kıymetli olmayı umut ederken bir anda gördüklerimle o kadarda kıymetli olmadığımı hissederek boşlukta asılı kalakalmak. Benimki gördüklerime inanamamak, nedenini anlayamamak. Ve o noktada asılı kalakalmak.
Zaten o çizgiyi bir aşmış olsanız...hisleriniz asla doğru değil. Kıymetinizi bilen susmamalı. Söylenmediği için mi kıymetin şüphesi var. ( tebriz)
YanıtlaSilOlur böyle hisler bazen, yanlış olduğunu bilsen de hissedersin. :) İniş ve çıkış değilmidir hayat, hiç dümdüz gider mi. O iniş ve çıkışda insan da bu ritme uymaz mı. Zor dönemlerden geçer bazen insan, sonra bir de bakar ki geçmiş gitmiş. Bugün belkide umuda doğru bir adım ilerlerim kim bilir . :)
YanıtlaSilSevgi çiçekleri solmasın...
Hiç bir iniş-çıkış kıymetinizden bir parça alıp götüremez. Zor dönemler kıymetinize kıymet katar. Umut ise yaşamanın anlamı. ( Tebriz)
YanıtlaSilKesinlikle öyle olur, bunu da bilir insan aslında. Çizgide asılı kalınca , kör, sağır, dilsiz ve unutkan olursunuz. :) Allahtan hiç bir şey aynı kalmıyor :))
YanıtlaSil