Hiçbir şey bâki değil şu hayatta. Bunu biliriz de gene de bağlanırız birşeylere hiç kaybetmeyecekmişiz gibi. Gün gelir yitirilir birşeyler. Aşk biter, ayrılık gelir , biz biteriz. Ailede kayıplar olur bazen, ölüm en soğuk ayrılık olsa gerek. En sevdiğiniz kuşunuz, bir sabah kafeste yerde yatmaktadır mesela. Gün gelir işinizden ayrılırsınız. Ayrılma zamanı gelmiştir. Ayrılırız sevdiklerimizden, bağlandıklarımızdan bir şekilde, canımız yanar. Sonra bir çöküş , bir bezginlik, bir depresif haller. Günler günleri kovalar. İçinden çıkmak istedikçe içine dalarız çok zaman bu durumun. Hepimiz bir şekilde ayrılık yaşarız. Bir kısmımız için bunu atlatmak bir hayli zor olur. Bir kısım insan kolay atlatır. Sonuçta ayrılık travması az yada çok şiddetle muhakkak yaşanır.
Peki siz ayrılık travması yaşadınız mı yada ne yoğunlukta yaşıyorsunuz. İlkim Öz sitesinde bununla ilgili bir test yayınlamış bakmak isterseniz BURADA
Ömür boyu sürsün sevdalarınız, siz hiç ayrılık yaşamayın .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
İki Kum Tanesi , zaman ayırıp okuduğunuz ve yorumda bulunduğunuz için teşekkür eder.